Buka w podróży - na tropie Hatifnatów

Ruszam w dalszą podróż po Rumunii, a dokładnie jej wschodniej części. O 6.50 odjeżdża mój bus do Tulcza (Tulcea). Po drodze mijamy wiele elektrowni wiatrowych. Stosunkowo bliskie położenie morza na pewno ma spore znaczenie dla tego typu rozwiązań w tym regionie. Wiatraki rozsiane są na długości kilkudziesięciu kilometrów w ilości dużo. Widoki umilają drogę i pozwalają nie myśleć   o zawrotnej prędkości jaką rozwinął Pan Kierowca. Kiedy dojeżdżamy na miejsce pytam się kierowcy czy wie gdzie można kupić bilety na prom. Pan ku mojej radości nie tylko zna angielski i to w stopniu bardzo dobrym. Tłumaczy mi spokojnie z takim pięknym akcentem, że mi się robi głupio. Kolejne zaskoczenie to informacja, że dworzec i centrum żeglugi znajdują się w sąsiednich budynkach. Kieruję się w stronę wskazaną przez Pana Kierowcę aby rozeznać się w godzinach kursowania promu. Na miejscu okazuje się, że jedyne otwarte okienko to kiosk. Mimo wszystko uznaję, że Pani powinna być zorientowana wystarczająco

Najfajniejsze wyprawy to te zorganizowane totalnie spontanicznie. Skąd pomysł na Rumunię? Ano pewnego lipcowego dnia 2012 siedziałam sobie i przeglądałam zakładkę „grafika” w Google aby trafić zupełnie przypadkiem na zdjęcie, które zdecydowało o wyborze następnego kraju. Fotografia pochodziła z albumu jakiegoś turysty i przedstawiała Góry Bucegi. Widok był tak zachwycający, że przez kilka następnych dni codziennie do niego wracałam. Zdecydowałam, że muszę zobaczyć te góry, a skoro mam do wykorzystania 2 tygodniowy urlop to uda mi się zobaczyć nawet więcej. 21.08.2012 lecę do Bukaresztu :) Wyjazd zapowiada się bardzo ciekawie i na pewno inaczej niż dotychczas. Lecę sama. W życiu trzeba spróbować wszystkiego. Jak podzieliłam się tą informacją z mamą podczas niedzielnego obiadu to jej łyżka zastygła na dobre 30 sekund między talerzem a ustami. Po czym 10 min. słyszałam „czy ja na pewno wiem co robię?”  No ale wracając do samego dnia wyjazdu. Lot był późnym wieczorem, a na